Stwardnienie rozsiane (SM) to poważna choroba centralnego układu nerwowego, jej przyczyny są wciąż owiane tajemnicą. Schorzenie stanowi najczęstszą przyczynę niepełnosprawności młodych dorosłych. W ostatnim czasie pojawia się coraz więcej terapii pozwalających kontrolować rozwój tego schorzenia.
SM (od łacińskiej nazwy sclerosis multiplex) jest diagnozowane najczęściej u osób między 20. a 40. rokiem życia, ale chorują też osoby starsze oraz dzieci i nastolatki. Według danych Narodowego Funduszu Zdrowia w Polsce na SM cierpi ok. 45 tys. osób.
Zakłócenia na obwodzie
Zgodnie z najlepiej potwierdzoną teorią naukową stwardnienie rozsiane jest schorzeniem autoimmunologicznym. Do jego rozwoju dochodzi na skutek błędnego działania komórek odporności, które rozpoznają białka własnej tkanki nerwowej jako obce, a następnie atakują je i niszczą. Są to białka tzw. osłonki mielinowej, która pełni rolę izolatora włókien nerwowych i podobnie jak izolacja w układzie elektrycznym usprawnia przekazywanie sygnałów między neuronami.
