W Polsce Naczelna Izba Lekarska pełni rolę samorządu lekarskiego, do którego z mocy ustawy wszyscy lekarze i dentyści posiadający prawo wykonywania zawodu w Polsce. Istnieje także szereg towarzystw medycznych, stowarzyszeń oraz związków zawodowych skupiających środowiska lekarzy.
Pierwsza polska organizacja samorządowa lekarzy – Collegium Medicorum Gedanensis – powstała na początku XVII w. w Gdańsku, aby ograniczyć działalność znachorów i szarlatanów. W 1921 r. ustawą sejmową powołano izby lekarskie, a Naczelna Izba Lekarska była wówczas znaczącą instytucją opiniodawczą.
Izby wznowiły działalność po II wojnie światowej, jednak w 1952 r. korporacje zawodowe przestały istnieć.
W latach 80. lekarze zaczęli dążyć do odradzania się samorządności, a 17 maja 1989 r. uchwalono ustawę o izbach lekarskich i reaktywowano samorząd lekarski. W 2009 r. ustawę tę zastąpiono nową, w znacznej mierze przygotowaną przez samorząd lekarski.
